“`html
İngiltere’deki Oasis Restore Akademisi, pek çok yönden diğer eğitim kurumlarıyla benzerlikler gösteriyor. Okulda sınıfların yanı sıra, basketbol sahası, spor salonu, tiyatro, sanat odası ve müzik stüdyosu mevcut. Ancak burada eğitim gören öğrencilerin hepsi, ciddi suçlardan mahkûm olmuş genç bireylerden oluşuyor. Bu öğrenciler, katil, tecavüzcü, uyuşturucu satıcısı veya çete üyesi gibi niteliklere sahip olup, geleneksel hapishanelerdeki sert koşullardan uzakta, gardiyanlardan ziyade öğretmenlerle etkileşimde bulunuyorlar. İngiltere’de, pencerelerinde parmaklık bulunmayan ve öğrencilerin özgürce hareket edebildiği tek güvenli okulda eğitim alıyorlar.
Bu yenilikçi eğitim tesisi, cezanın ve intikamın ötesine geçerek, eğitim ve terapi odaklı bir yaklaşım sunmakta. Oasis vakfı tarafından işletilen bu akademik kurum, özel hapishanelerle ilgili bir şirket olan G4S’ye bağlı değildir; kendi eğitim merkezine sahip bir vakfın yönetimindedir.
Kurucusu Steve Chalke, “Burası genç suçlular için bir hapishane değil, bir okul.” ifadesini kullanarak, burada hücre değil, yatak odaları, kanatlar yerine ise öğrenci daireleri olduğunu belirtiyor. Ayrıca, çalışma ekibinin öğretmenler ve sağlık profesyonelleri gibi uniformalı olmayan kişilerden oluştuğunu ve onların çocuklarla empati kurarak çalıştıklarını vurguluyor. Temel hedefleri, sorunları anlamak yerine, bireylerin yaşadığı zorlukları sorgulamak.
Ağustos ayında kapılarını açan güvenli okul, 12 ila 18 yaş aralığındaki 49 genç suçluyu kabul edebiliyor. Şu an için 12 öğrencisi bulunan Oasis Restore, küçük sınıf düzeni ve bire bir özel ders gibi uygulamalarıyla dikkat çekiyor. Öğrencilerin çoğu okuma ve yazmada zorluk yaşıyor. Bu nedenle temel matematik ve okuryazarlık dersleri her müfredata dahil ediliyor ve esneklik sağlanıyor. Örneğin, 15 yaşında bir öğrenci temel çarpma işlemleri üzerinde çalışırken, bir diğeri daha ileri bir düzeyde inceleme yapabiliyor.
Mesleki eğitim de ön planda. Akademide gençler, tuğla örme, müzik prodüksiyonu gibi beceriler kazanabilecekleri stüdyolar ile daha birçok alanda uygulama yapma fırsatı buluyorlar.
Ünlü şef Jamie Oliver, yemek pişirme derslerine destek veriyor. Chalke, “Eğitim kişiye özeldir.” diyerek sistemin, her bireyin ihtiyaçlarına göre şekillendirilmesi gerektiğini vurguluyor. Her bireyin, kendine özgü farklılıklar taşıdığını ve eğitimde bu farklılıkların dikkate alınması gerektiğini belirtiyor. Öğrencilerin hayatlarına ilgi ve tutku kazandırmak temel hedefleri arasında yer alıyor.
Güvenlik çitleriyle çevrili olan Oasis Restore, öğrencilere dışarı çıkma izni vermiyor. Geceleri, odalarına kilitleniyorlar. Yine de her öğrencinin odasında ekran olmasına karşın, cep telefonları ve internet erişimleri bulunmuyor. Böylece tesis, bir hapishane ortamından ziyade, öğrenci yurduna benzeyen bir atmosfer sunuyor. Öğrenciler, kendi yatak odalarına sahip ve birlikte kullandıkları alanlar tamamen denetimli. İstedikleri gibi yatak örtülerini seçme ve poster asma özgürlüklerine sahipler. Ayrıca, kendi kıyafetlerini giyme hakları olsa da, belirli kısıtlamalar mevcut.
Birçok genç, burada ilk kez ihtiyaç duydukları duygusal desteği alıyor. Her öğrencinin etrafında terapistlerden oluşan bir ekip bulunuyor. Chalke, “Bu okul, esasen güvenli bir yuva olarak tasarlandı.” diyerek, çocuklarla yakın ilişkiler kurarak sanki aile ortamı yaratmaya çalıştıklarını ifade ediyor. “Disiplinler mevcut, ancak her zaman adil.” diyor Clare Wilson, tüm kuralları dikkatlice belirlediklerini belirtiyor.
Personelin, öğrencilerin geçmişlerinde yaşadığı travmalara duyarlı olması gerektiğini belirten Chalke, burada her bireyin geçmişinin önemli olduğunu vurguluyor. Eğitimcilerin amacı, bu geçmişlere değer verip, olumlu bir geleceğe hizmet edecek yollar aramak. Her bireyin iyileşmesi için, iyi bir fırsat sunulması gerektiğine inanıyor. “İnsanlar kötü şeyler yapabilir, ancak ben doğuştan kötü insanların olduğuna inanmıyorum.”
Güvenli okulda görevli öğretmenler, sadece eğitim metotları değil; aynı zamanda nörobilim ve psikoloji alanında da eğitim alıyorlar. Wilson, “Tüm davranışlar bir iletişim biçimidir ve bizim görevimiz, bu davranışların arkasındaki hikâye ile ilgilenerek, değişime odaklanmaktır.” şeklinde konuşuyor. Birçok öğrencinin geçmişte okullardan dışlandığının altını çizen Wilson, eğitim sisteminin bu gençleri dışlayarak, onları topluma kazandıramadığını vurguluyor.
Chalke, bu gençlerin sık sık kaygı içinde olduklarını ifade ederek, “Bu çocukların çoğunun geçmişi travmayla dolu” diyerek durumu özetliyor. Restore Okulu harika bir fırsat sunarak, burada becerilerin geliştirilmesi ve güven ortamında yaşamak için önemli bir çerçeve sunuyor. “Amacımız bu gençlerin daha iyi bir hayat sürmelerine yardımcı olmak ve yeniden topluma kazandırılmalarıdır.”
“`
